उगाच मृगजळ जरा प्यायलो
भास, कुणाला तरी भावलो
एक कटाक्षाने ओझरत्या
स्वप्नांच्या दुनियेत हरवलो
संस्कारांचे टाळत ओझे
हवे नेमके तसाच घडलो
पाप धुवाया नकोच गंगा
पश्चातापे दग्ध जाहलो
झोतामध्ये कधीच नव्हतो
आड स्वतःच्या स्वतःच दडलो
काळाच्या ओघात पोहणे
जमले नही, मागे पडलो
नाराजी का कोणावरती?
पडलो, उठलो अन् सावरलो
सुरकुतलेल्या सायंकाळी
आठवणींनी गुलमोहरलो
"निशिकांता"च्या आत्मचरित्री
एकच मिसरा "सुखात जगलो"
निशिकांत देशपांडे.
Powered by Froala Editor
LEAVE A REPLY