दे भले जिंदगी भिका-याची!
पण, नको जिंदगी जुगा-याची!!

 

फूल रानातले लळा लावे.....
लागली ओढ रानवा-याची!

 

काय मृत्यू उसंतही देतो?
बांधण्या वळकटी पसा-याची!

 

विस्तवाचे जिणे मिळालेले....
काय भीती मला निखा-याची?

 

भय कधी वाटले न लाटांचे!
मात्र धास्ती मला किना-याची!!

 

ठेवली चढवुनीच प्रत्यंचा!
वाट बघतो तुझ्या इशा-याची!!

 

वंश माझा मुळात वा-याचा!
काळजी ना मला निवा-याची!!

 

आंधळे प्रेम मी किती केले?
साक्ष तू काढ शुक्रता-याची!

 

काय साधासुधा, किती भोळा!
काळजी वाटते बिचा-याची!!

 

चोच मजला दिली अरे, ज्याने;
सोयही तो करेल चा-याची!

 

काय शेतामधे अरे, पिकले?
फक्त चिंताच शेतसा-याची!

 

क्षीण माझी जरा मला म्हणते....
दुर्दशा जाहली खटा-याची!

 

वाजवू लागले लोक मजला....
आज माझी दशा नगा-याची!

 

पावसाचा न थेंबही कोठे!
तोच लीला सुरू पिसा-याची!!

 

जन्मतानाच मी, असे वाटे.....
वेळ झाली जणू घसा-याची!

 

भेटतानाच त्यास, मज कळले....
भेट झाली जणू शिका-याची!

 

चालणे थांबले न कोठेही!
वाट मी पाहिली न था-याची!!

 

राख माझीच चाळुनी जगलो....
जात माझी असेल झा-याची!

 

जाब जनता विचारते तेव्हा....
बोलती बंद का पुढा-याची?

 

रद्द झाला लिलाव तो अंती!
मालमत्ता पडीक पा-याची!!

 

 

-------प्रा.सतीश देवपूरकर

 

 

Powered by Froala Editor