झाडे चहूकडे,पण छाया कुठेच नाही!
गर्दीत माणसांच्या माया कुठेच नाही!!

 

कळसावरीच होतो वर्षाव कौतुकांचा;
कळसास पेलणारा पाया कुठेच नाही!

 

झिजणे स्वत:च साठी, जळणे स्वत:च साठी;
कापूर वाटणारी काया कुठेच नाही!

 

चारित्र्य शुद्ध झाले की, ते सुगंध देते;
चारित्र्य शुद्धतेचा फाया कुठेच नाही!

 

उगवेल सूर्य थेंबाथेंबामधून आता;
जाणार रक्त माझे वाया कुठेच नाही!

 

वात्सल्य, प्रेम, निष्ठा, आस्था दिसेल कोठे?
आई कुठेच नाही, आया कुठेच नाही!

 

 

-------प्रा. सतीश देवपूरकर

 

Powered by Froala Editor