नजरेत फक्त एका केले मला दिवाणे!
ते आरपार गेले साधे तिचे पहाणे!!

 

भाषा तिच्या दिठीची आहे शिकावयाची....
नजरेमधेच मजला ती घालते उखाणे!

 

तू शोध अन्य कुठली कोरी नवी निमित्ते....
मज तोंडपाठ झाले सारे तुझे बहाणे!

 

तुझियामुळेच झाल्या माझ्या जिवंत ओळी....
गाईल सर्व दुनिया माझे-तुझेच गाणे!

 

वर्णी कुठे कधीही मज लावता न आली....
माझ्याशिवाय बाकी सारेचजण शहाणे!

 

लवतात पापण्या या, उचकी मधेच लागे....
मज कोण स्मरत आहे अद्याप कोण जाणे!

 

ऐकून घे कहाणी, संदर्भ गौण आहे....
नावात काय आहे, होते कुणी फलाणे!

 

इतक्याच कारणास्तव करतात द्वेष माझा.....
त्यांना पसंत नाही माझे म्हणे घराणे!

 

जाते समोर आहे, घरघर अजून चालू.....
हसती सुपातले पण वेडे अजाण दाणे!

 

एकेक ओळ माझी घनदाट आशयाची....
मी गझल गात आहे, नुसते न हे तराणे!

 

विकण्यास कोणतीही वस्तू धजावलो ना......
हृदयात ठेवले मी जपुनी जुने पुराणे!

 

छातीत श्वास आहे, अद्याप प्राण आहे......
इतक्यात भोवती का जमलेत हे ससाणे?

 

 

-------प्रा.सतीश देवपूरकर

Powered by Froala Editor