दूर....अगदी दूर...अंतर पाहुनी भ्यालो जरी;
हे न थोडे की, सतत मी काटला रस्ता तरी!
श्वास टाकायास थोडा थांबलो वाटेमधे.....
तोच माझे गाव आले खुद्द, चालत सत्वरी!!माणसे जर पुस्तके झाली खरोखर!
रोज आवृत्ती नवी आली खरोखर!
केवढी होईल ही दुनिया सुरीली.....
माणसांची जर गझल झाली खरोखर!!पावले त्याची कळेना, त्यास कोठे नेत होती?
कोणती आकाशगंगा त्यास हाका देत होती?
तो नव्हे, तो सूर्य गेला, सूर्यमालेतून जैसा......
खुद्द ब्रह्माचीच त्याला साद ऐकू येत होती!कोण काय बोलतो? कोण काय झाकतो?
तो वरून ऐकतो...तो वरून पाहतो!
कोण वाहतो फुले, कोण वाहतो शिव्या?
माणसास तो अरे, आरपार वाचतो!!मी भटांनी पेरलेल्या शायरीचे बीज आहे!
मी पिढ्यांसाठीच केलेली अशी तजवीज आहे!
अंतरी माझ्या भटांचे एक अग्नीहोत्र चालू......
गझल माझी त्यामुळे साक्षात झाली वीज आहे!!लागला कोणास माझा ठाव आहे?
दागिन्यांना केवढा या भाव आहे?
काळजाला एक आहे चोरकप्पा.....
मी जिथे एकेक जपला घाव आहे!आठवणींना स्थळकाळाचे कुठले बंधन?
तरुण मनाला वार्धक्याचे कुठले बंधन?
जे जे सुंदर असते त्यातच रमते मन हे......
सुंदर शब्दांना झरण्याचे कुठले बंधन?प्रेमासाठी स्थळकाळाचे कुठले बंधन?
रेशिमगाठीतल्या पिळाचे कुठले बंधन?
काय करावे, करू नये ते भान कशाचे.....
मुक्त मनांना व्यवहाराचे कुठले बंधन?आसन्नमरण माणसास हे ती काय देउनी गेली?
संजीवन, सरणावर माझ्या, साक्षात शिंपुनी गेली!
तहहयात प्रेमाच्या अग्नीमधे जळत जो बसलेला....
निखा-यास निवणा-या माझ्या, का हवा देउनी गेली?वाट कोणी देत नसतो, वाट व्हावे लागते!
गाठण्यासाठी किनारा लाट व्हावे लागते!
चोरवाटा, आडवाटा लोपती वाटेमधे,
गाठ शिखरांशी पडाया घाट व्हावे लागते!!
Powered by Froala Editor
LEAVE A REPLY